آریو برزن و مردانش جان بر کف نهادند تا پایتخت میهنشان به دست اسکندر به این صورت در نیاید

آریو برزن و مردانش جان بر کف نهادند تا پایتخت میهنشان به دست اسکندر به این صورت در نیاید ، اما ویرانه های آن هم خبر از بزرگی و عظمت و اصالت تمدن ایرانیان باستان می دهد ــ تمدن و فرهنگی که رسالت پاسداری از آن تکلیف بی چون و چرای هر ایرانی و ایرانی تبار است. تا این ستون های سر به فلک کشیده که میراث مشترک همه ایرانیان است بر جای باشند ، ایران هم باقی خواهد بود ــ به همان گونه که در 13 قرن گذشته عربان ، اقوام مهاجر ماوراء آسیای مرکزی ، مغولها و استعمار گران اروپایی نتوانستند آن را و فرهنگش را از میان بردارند.

بوغابیش (بگابیش) ژنرال پارسی با 81 هزار سرباز درسال 514 پیش از میلاد، 17 روز پس از نوروز، عبور از دریای مرمره را آغاز کرد تا در اروپای جنوب شرقی اقوام غیر متمدن را از نزدیکی مرزهای ایران براند. داریوش در آن زمان در شمال شرقی ایران بود و بوغابیش را مامور آن سوی مرزهای شمال غربی کشور کرده بود.
پرداخته و به مورخان یونانی در کتابهای خود به توصیف رسته های سپاه بوغابیش تخصصی بودن واحدها که برایشان تازگی داشت توجه کرده و در شرح پیادگان نیزه دار ارتش ایران نوشته اند که سربازان پیاده ایران دارای لباس بلند و متحدالشکل هستند و تیردان سربازان این رسته در پشت شانه آنان قرار دارد. این توصیف با مجسمه سربازان که اوایل قرن 20 در اکتشافات باستانشناسی شوش به دست آمده است مطابقت کامل دارد و نشانه تمدن و پیشرفته بودن ایران 25 قرن پیش است.
ژنرال بوغابیش در این لشکر کشی، در مدتی کمتر از دو سال مناطقی را در اروپا که در شمال دریای اژه (اراضی میان استانبول و جمهوری مقدونیه امروز ) واقع اند تصرف کرد و اقوام غیرمتمدن را به آن سوی دانوب راند.