ارسس پادشاه هخامنشی(اردشیر چهارم)
ارسس (Arses) تعبیری یونانی از یک نام خودمانی یا تصغیری پارسی باستان است.
گونه‌ی ایرانی این اسم در نام اوستایی Aršan ارشن (که به لحاظ ریشه‌شناختی
با واژه‌ی arsēn یونانی به معنای ”نرینه، مرد“ خویشاوند است) و در شماری
از نام‌های مرکب پارسی باستان (مانند Aršaka، Aršāma، Xšaya.aršan) گواهی
شده است. گونه‌ی یونانی این نام نیز به جوان‌ترین پسر اردشیر سوم (اخوس) از
آتوسا اطلاق گردیده است.
ارشک یا ارسس یازدهمین پادشاه هخامنشی است. نام پدرش اخس (اردشیر سوم) و
نام مادرش اتوسا است.ارسس هخامنشی در سومین سال سلطنتش توسط باگواس‌خواجه
که در رسیدن به تخت شاهی به او کمک کرده بود کشته شد.
این خواجه ارسس را که کوچکترین پسر اردشیر بود به تخت نشاند و تمام
برادرانش را از بین برد تا بتواند کاملا روی آن تسلط داشته باشد.ارسس وقتی
از این موضوع مطلع شد تصمیم گرفت خواجه را از بین ببرد ولی خواجه پیش دستی
کرد و ارسس را به قتل رساند.
هم‌زمان با برقراری استیلای فیلیپ (پدر اسکندر) بر یونان (با نبرد خارونیه،
338 پ.م.)، اُخُوس(اردشیر سوم) به دستور باگوئاس خواجه مسموم گردید. این
قتل که در اوضاع دشوار جهانی رخ داده بود، پارس را به مخاطراتی سخت گرفتار
ساخت. باگوئاس، ارسس(یا اردشیر چهارم، 338-336 پ.م.) را به تخت سلطنت
نشاند. در آن زمان در کورینث اتحادیه‌ای یونانی تشکیل یافت و فیلیپ نیز
فرصت را غنیمت شمرد تا از پارس به جهت یاری‌های اخوس در Perinthus [به
مخالفان وی] طلب غرامت کند. اما ارسس این ادعا را رد کرد و در پی آن، جهادی
در یونان به راه انداخته شد و فیلیپ به عنوان فرمانده برگزیده شد و بیش از
ده هزار سرباز مقدونیایی در 336 پ.م. به آسیا گسیل گردید. در این اثنا،
ارسس که از پذیرش دستورهای جابرانه‌ای که باگوئاس بدو تحمیل می‌کرد روی
برتافته بود، پس از تلاشی ناموفق برای مسموم کردن خواجه، خود مسموم گردید و
همه‌ی فرزندانش نیز به قتل رسیدند.
مدت حکومت ارسس 3 سال یعنی از سال 338 تا 336 قبل از میلاد بود. پس از وی
«داریوش کودومانوس» که پسر عموی اردشیر سوم بود و با خواجه دوستی قدیمی
داشت، با نام داریوش سوم (کودومانوس)به سلطنت رسید.