من پارسی نژاد و فروزنده اخترم
گردی ستوده پروز و مردی دلاورم
زی خسروان گراید پاکیزه گوهرم
تا آشنا به قبضه ی تیغ ست دست من
چشم فلک به خواب نبیند شکست من
گیرم که من شکسته شوم سیستان به جاست
در سیستان ، تهمتن کشورستان به جاست
ایران به جاست تا که بلند آسمان به جاست
یعقوب اگر نماند نمویم به ماتمش
پاینده باد ایران و پرچمش