این نگاره از شگفت‌انگیزترین نماهای تخت‌جمشید است.
نماهای شگفت و نغز فراوانی در پارسه (تخت‌جمشید) وجود دارد ولی این نما بنا
به دلایلی ویژه و یکتا است. نمایی که در آن دست مهان (بزرگان) پارسی و
بزرگان مادی، به دوستانه‌ترین حالت ممکن، در دست یکدیگر است.
در پس این نما هزاران سخن است. نمادی از یگانگی و یکپارچگی تیرهای ایرانی
ماد (آذری + کُرد + تالشی و..) و پارسیان. نمادی از اشتراک در بزرگ‌ترین و
توان‌مندترین فرمان‌روایی آن روزهای جهان یعنی فرمان‌روایی ایرانی هخامنشی.
کورش بزرگ که از سوی مادر «ماد» و از سوی پدر «پارس» بود توانست با یکپارچه
ساختن این دو تیره‌ی بزرگ آریایی بنیان ایران را که در زمان مادها
آرام_آرام شکل گرفته بود استوار سازد.
نکته‌ی نغز دیگری که در پارسه به آن برمی‌خوریم این است که سه تیره‌ی
آریایی اصلی یعنی ماد + پارس + سکاها (پارتیان)، تنها تیره‌هایی هستند که
با جنگ‌افزار پروانه‌ی حضور در کاخ سنگی تخت‌جمشید را داشته‌اند.